Connecting the dots: Voedselprijzen, opstanden, landroof

De Grenzen aan de Groei zijn bereikt. Het zal niet langer lukken om meer dan 6 miljard mensen te voeden. Het stimuleren van de economie of het verstrekken van krediet verandert niets aan de fysieke realiteit. Droogte en overstromingen kun je niet voorkomen door geld te drukken.

Westerse en Aziatische bedrijven en landen zoeken de wereld af naar landbouwgrond. Ze vinden goedkope grond en corrupte regimes in Afrika. Miljoenen hectares vruchtbare grond worden door kortzichtige dictators verpacht voor produktie van voedsel en biobrandstof.

In de World Energy Outlook verwacht BP dat de wereldbiobrandstofproduktie in de komende 20 jaar verviervoudigd. De geïndustrialiseerde landen zullen nog meer landbouwgrond en kunstmest gaan gebruiken om te blijven rijden en vliegen.

In Noord-Afrika leiden de stijgende voedselprijzen tot volksopstanden, ze doen denken aan de voedsel-rellen van 2007 en 2008. In Tunesië heeft dat geleid tot het afzetten van dictator Benali. Egypte lijkt de volgende dominosteen.
In Ivoorkust groeit het besef dat cacao als machtsmiddel kan worden gebruikt.

Wij zullen snel merken dat Afrika zelfbewust wordt. Chocolade zal duurder worden, veel duurder. De sperzieboontjes uit Tunesië en Egypte zullen duurder worden en verdwijnen uit de winkels. De Egyptenaren zullen niet langer toestaan dat voedsel verbouwd op hun grond, wordt verscheept naar West-Europa, naar de landen die Mubarak in het zadel houden.
De pachtovereenkomsten voor landbouwgrond in Afrika zullen onder druk van de bevolking worden opgezegd door nieuwe regimes. Voedselzekerheid zal moeten worden bevochten, we zullen troepen naar Afrika moeten sturen om goedkoop voedsel en biobrandstof veilig te stellen. Of we moeten het weer zelf gaan verbouwen en genoegen nemen met minder.

Lees meer op farmlandgrab.org

cassandraclub.wordpress.com