Pro-democratische revoluties zijn een groot probleem voor de VS

De pro-democratische revoluties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten zijn een groot probleem voor de diverse dictators in de regio maar kan een nog groter probleem worden voor de VS, waarvan de leiders niet de luxe hebben om eenvoudig, met een groot deel van de nationale schatkist, naar Saoedi-Arabië te vluchten als de dingen fout gaan.

De enige vergelijking voor de VS kan de Iraanse revolutie van 1979 zijn, waarin de door de VS gesteunde sjah werd verdreven ten gunste van een sjiitische theocratie. In dit geval moet echter President Obama met onrust worstelen in niet één, maar verschillende belangrijke geallieerde naties.

Al decennia lang leek het erop dat de VS in staat waren om zijn autoritaire bondgenoten te steunen die min of meer voor onbepaalde tijd aan de macht waren maar de sluimerende onvrede in combinatie met afbrokkelende economieën in de hele regio zijn samen gekomen tot een regiowijd fenomeen waarin elke door de VS gesteunde dictator risico lijkt te lopen.

Maar in de nabije toekomst zijn het de twee meest belangrijkste presidenten voor het leven, Hosni Mubarak van Egypte en Ali Abdullah Saleh van Jemen die de meeste risico lopen. In beide gevallen geeft de VS lippendienst aan het idee van een aantal "hervormingen" maar zullen niet toestaan dat iets de heerschappij van hun bondgenoten zou kunnen bedreigen, in het bijzonder wat voor vervelende verkiezingen dan ook.

Ambtenaren houden zich beslist bezig met wat voor soort regeringen in deze landen kunnen ontstaan maar het grotere probleem is dat het geven van een betekenisvolle politieke stem aan tientallen miljoenen mensen, die al tientallen jaren wordt onderdrukt door door de VS gesteunde dictators, gaat regeringen opleveren die, ongeacht hun algemeen beleid, onafhankelijkheid zullen eisen van het regionaal beleid van de VS.

Door, Jason Ditz,

news.antiwar.com