1. #belastingbetaler
  2. #communisme
  3. #democratie
  4. #geldontwaarding
  5. #rechtvaardigheid
  6. #socialisme
  7. #staatsvormen
  8. Artikelen

Socialisme: 1 Waarom

Waarom socialisme is de logische vraag als we, ogenschijnlijk, in een redelijk functionerend systeem leven. De meeste van ons hebben het niet slecht (dat is wat anders als goed) en zijn redelijk tevreden met hun omstandigheden. Alhoewel niet perfect is de democratie met zijn sociale vangnet van bijstand, WW en WAO te verkiezen boven de dictatuur van socialisme, toch?

Wel dat is maar helemaal de vraag. Natuurlijk, ik ben niet blind, ken de geschiedenis en weet hoeveel ellende, armoede en doden het communisme, onder het mom van socialisme, heeft gekost. Maar was dat socialisme en niet veeleer de terreur van een enkeling zoals Lenin, Stalin, Mao, Pol Pot enz. Leninisme, Stalinisme, Maoïsme en Pol Pot hebben namelijk niets met socialisme van doen maar alles met onmenselijkheid, terreur en dictatuur.

Waarom dan toch de wens tot socialisme, wel omdat socialisme onze beschaving mogelijk heeft gemaakt. Vroeger, toen mensen nog in kleine gemeenschappen leefden was socialisme de enige mogelijkheid om te overleven, niet slechts voor het individu maar voor de hele gemeenschap. Egoïsme, zoals in de huidige maatschappij, bestond niet het was samenwerken en samen delen om te overleven in een genadeloze natuur.

Socialisme is een menselijke eigenschap die nooit is verdwenen en nog steeds wordt toegepast, zij het dan dat de structuur van socialisme is veranderd. Nu heet het vriendschap, zijn het verenigingen, vakbonden, liefdadigheidsinstellingen en / of religieuze gemeenschappen of groeperingen. Positief? soms maar veel vaker negatief, kijk naar Big Money, Big Pharma, Big Food, IMF, VN of de NAVO, intern socialistisch maar extern dictaturen die slechts oog hebben voor hun eigen belangen en elkaar steunen en beschermen.

Als socialisme een natuurlijke eigenschap is, behalve psychopaten kennen alle mensen medelijden, medeleven enz, waarom bestaat er dan geen socialistische staatsvorm. Het antwoord is eenvoudig, “wij en hun” en schaalvergroting. De mensenmassa is zo groot geworden dat het structuren in structuren in structuren zijn en zijn de belangen van de groep waar je deel van uitmaakt groter dan het gemeenschappelijke belang. Geen verantwoordelijkheid nemen voor het gemeenschappelijke belang, schuld afschuiven en schaamteloze zelfverrijking is gevoelsmatig geen gebrek aan sociale beleving meer omdat we sociaal tegenover onze klasse, kaste en groepsgenoten zijn.

Het nadeel van natuurlijk en gevoelsmatig socialisme is het “ons en hun” onderscheid, voor “ons” onze familie, vrienden, klasse, kaste en groepsgenoten hebben we empathie, voor “hun” slechts apathie. Ooit correct als overlevingsstrategie, wat kan ons die andere stammen schelen als wij maar overleven, vind je nu terug in wat kan mij die nikkers in Afrika of die Palestijnen in Israël schelen als ik het maar goed heb. Het is niet meer “wij” maar “ik” geworden. Socialisme is door zogenaamde psychologen als Freud, Jung enz teruggebracht tot egoïsme en het “ik” is belangrijker geworden dan het collectieve besef.

Zogenaamde democratische regeringen maken graag gebruik van dit “ik” gevoel, “divide et impera” (verdeel en heers) is de basis van democratie en economie, immers, de basis van de westerse economie is hebzucht, pronkzucht en afgunst. De VS en Israël zijn bij uitstek voorbeelden van deze psychologische stroming, onder het mom van democratie en vrijheid is er in werkelijkheid niets te kiezen en is vrijheid een hol begrip en is “ik” en “hun” uitgegroeid tot een enorme kloof tussen arm en rijk en puur racisme. Beide zijn “democratisch” op rooftocht, de VS voor grondstoffen, Israël voor land en beide lappen internationaal recht en mensenrechten aan hun laars.

Democratische regeringen hoeven niet per definitie kapitalistisch te zijn, wel maakt in een democratie het kapitaal de dienst uit en zijn het voornamelijk de vermogende en grootbezitters die het meest profiteren van diverse regels zoals bijvoorbeeld de hypotheekrenteaftrek. Democratie is niets anders dan het recht je eigen dictator te kiezen en zoals gebruikelijk, de uitzondering daargelaten, kiezen dictators voor het kapitaal en het stemvee kan letterlijk verrotten. De gewone hard werkende burger heeft niets te vertellen, nauwelijks rechten en mag na een lang leven van sappelen creperen in een verzorging of verpleeghuis. Democratie is niets anders als een verkapte vorm van dictatuur waarin de vermogende alle ruimte heeft zijn bezit te vergroten en de gewone burger zijn bezit ziet slinken en afhankelijk is van de grillen van de regering.

De laatste paar jaar is het falen van de democratie en de schaamteloze zelfverrijking die het mogelijk heeft gemaakt op pijnlijke wijze duidelijk geworden en voor iedereen die wil zien zichtbaar. Pijnlijk voor de burger wel te verstaan, niet voor de bankiers die in hun onbevredigbare hebzucht een financiële ramp hebben veroorzaakt. Ook niet voor de CEO’s van Big Pharma en Big Food die de gemeenschap opzadelen met moddervette mensen en hoge ziektekostenverzekeringen, zij krijgen miljoenen per jaar aan salarissen (krijgen want verdienen doen zij het niet) en blijven vette bonussen krijgen daar waar de burger zijn broekriem moet aantrekken om via allerlei bezuinigingen de prijs van de financiële ramp op te hoesten. In Europa valt het nog relatief mee maar in het failliete VS moeten de belastingbetalers ook nog eens de imperialistische oorlog van de VS en de expansieoorlog van Israël betalen.

Duidelijk is dat dit niet kan doorgaan, deze enorme vernietiging van kapitaal (van de belastingbetaler) de enorme verspilling van grondstoffen en fossiele brandstoffen door het militair-industrieel complex en de enorme verspilling van de consument van eveneens grondstoffen en fossiele brandstoffen maakt dat we op de rand van zelfvernietiging staan. De democratische regeringen drukken biljoenen dollars en Euro’s uit thin air en verkankeren het hele financiële stelsel met dit bedrukt papier, waar absoluut geen materiele tegenwaarde voor is, gaan vrolijk verder met oorlog voeren en verkopen dat aan de belastingbetaler als noodzakelijk voor onze vrijheid en veiligheid. Echter, met deze hetze tussen “wij en hun” mogen wij onze vrijheid inleveren en neemt de onveiligheid toe en staat we op de drempel van een, onvermijdelijke, “democratische” dictatuur.

Conclusie is dus dat als wij, de belastingbetalers, iets willen redden van onze schijnbare welvaart en gezondheid er een andere staatsvorm moet komen waarbij oorlogen om grondstoffen en landroof met de bijbehorende verspilling van grondstoffen, fossiele brandstof en geldontwaarding niet meer aan de orde is. Omdat alle staatsvormen, van koninkrijken, keizerrijken, dictaturen, communisme tot democratie gefaald hebben om recht te doen aan hen die het betalen moeten, de belastingbetaler, hun oorlogen vechten over de rug van het volk (generaals krijgen goud, soldaten krijgen lood) en daarbij grote delen van de wereld verwoesten en vergiftigen met DU en ander chemisch oorlogstuig, hebben deze staatsvormen geen recht meer op bestaan. Dus is de enige manier om een rechtvaardige staatsvorm te krijgen het socialisme.

Socialisme: 2 Wat, en Socialisme: 3 Hoe volgen.

Some Rights Reserved (CC BY-SA 4.0)
9
  1. Mooi stuk, vooral het idee dat socialisme de oervorm van maatschappelijke organisatie is, sprak mij erg aan.
    Wat mij betreft is er nog een andere staatsvorm met recht van bestaan nl. anarchisme.
    Al is het woord staatsvorm dan niet helemaal toepasbaar.
    Voor mij sluiten socialisme en anarchisme elkaar trouwens niet uit.
  2. young-flower-4892@young-flower-4892
    #77371
    Mwoah Luit, in socialisme kan je een structuur aanbrengen, in anarchisme lukt dat niet. Beide liggen niet zover uiteen waar het de macht van de regering betreft maar wel waar het de dienende functie van de regering betreft.

    Socialisme is idd een oervorm van gemeenschappen en je vind het overal terug, niet alleen bij mensen maar ook in de natuur, geen groepering kan bestaan zonder een vorm van socialisme.

  3. Mwoah Luit, in socialisme kan je een structuur aanbrengen, in anarchisme lukt dat niet.

    kan ook prima in anarchisme hoor, anarchisme betekent niet dat de mens zich niet kan organiseren, het anarchisme doet per definitie niet aan verboden.
    de dienende functie waar je het over hebt ligt bij het anarchisme bij ieder individu, eigen verantwoordelijkheid dus maar dan echt
  4. young-flower-4892@young-flower-4892
    #77375
    de dienende functie waar je het over hebt ligt bij het anarchisme bij ieder individu,


    Yeah, dat is juist de zwakste schakel, niet dat ik je niet begrijp, ik zou goed in een anarchistische wereld kunnen leven, zie mijn avatar, maar vele kunnen dat niet omdat 80% van de mensen kuddedieren zijn en absoluut geen verantwoordelijkheid willen hebben dan moeten ze beslissingen nemen en dat willen ze niet.
  5. ik hoop eigenlijk dat als mensen echte verantwoordelijkheid zouden krijgen dat men dat met beide handen zou aangrijpen.
    hoeveel mensen dragen nu echt de verantwoordelijkheid op hun werk? en hoeveel invloed heb je binnen zo'n organisatie?
    misschien is mijn mensbeeld te positief maar zonder dat ziet de toekomst er wel erg somber uit.
  6. wandering-fog-8251@wandering-fog-8251
    #77380
    Als mensen vrij zijn, werken ze ook samen. Dat heb je geen socialisme met dwang voor nodig.
  7. purple-cherry-0742@purple-cherry-0742
    #77383
    Dit is een goed maar vooral degelijk artikel.
    Ik zou me afzijdige hebben gehouden ware het niet dat "het recht van de sterkste" in de ontstane discussie gebruikt wordt door de sterken.

    Met een knipoog naar de eerder genoemde avatar van P.uncia: In het dierenrijk bij sommige katachtigen, zoals leeuwen, doodt de nieuwe leider alle pups van de vorige leider, verwekt vervolgens nieuwe pups en er is weer een nieuwe sociale structuur waarin de sterken de zwakken beschermen. Echter bij voedsel verdeling is er sprake van een steile hiërarchie en bij onvoldoende voedsel zullen de zwakken sterven. Bovendien worden gewonde groepsleden niet verzorgd.

    Waarmee ik maar wil zeggen dat het natuurlijke socialisme bij mensen toch regels nodig heeft.
  8. young-flower-4892@young-flower-4892
    #77400
    Dat heb je geen socialisme met dwang voor nodig.


    Wel democraatus wat laat jouw denken dat ik een socialisme met dwang voorsta. Dwang is er in deze democratische schijn vrijheid.
  9. divine-hill-3982@divine-hill-3982
    #77566
    Socialisme is een menselijke eigenschap die nooit is verdwenen en nog steeds wordt toegepast, zij het dan dat de structuur van socialisme is veranderd. Nu heet het vriendschap, zijn het verenigingen, vakbonden, liefdadigheidsinstellingen en / of religieuze gemeenschappen of groeperingen.
    Dat is één van de vele definities

    Opvallend is dat het Socialisme ontwikkeld door Marx gebaseerd is op de vrije-markt theorie, de vrije markt zou eerst de voorwaarden moeten kweken (bijv. hoge productiviteit) voordat het mogelijk was de socialistische maatschappij te stichten.
    http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialisme

    Owww, daar begint de miscommunicatie al.

    Het nadeel van natuurlijk en gevoelsmatig socialisme is het “ons en hun” onderscheid, voor “ons” onze familie, vrienden, klasse, kaste en groepsgenoten hebben we empathie, voor “hun” slechts apathie. Ooit correct als overlevingsstrategie, wat kan ons die andere stammen schelen als wij maar overleven, vind je nu terug in...
    De wereld lijkt steeds kleiner te worden, in feite worden we in deze steeds complexere/technischere maatschappij hoe langer hoe meer afhankelijk van elkaar. Maatschappijen die daar onvoldoende rekening mee houden vervallen in armoede en chaos. Ongeacht de ideologie die ze aanhangen.

    Zie het trieste resultaat:
    schijnbare welvaart en gezondheid... daarbij grote delen van de wereld verwoesten en vergiftigen met DU en ander chemisch oorlogstuig...