Het Socialistisch Alternatief 2

Michael Lebowitz; Monthly Review Press, New York, 2010

In deze tweede uiteenzetting over dit boek van Lebowitz een nadere detaillering van hoe dit alternatief eruit ziet. Omdat er in Nederland nauwelijks een socialistische praktijk bestaat, is eenieder die hier zijn gedachten over laat gaan al gauw onthand door gebrek aan informatie. Gelukkig hoeft het wiel niet opnieuw te worden uitgevonden, omdat in Zuid-Amerika deze praktijk wel degelijk bestaat. Het boek van Lebowitz is dan ook in grote mate gebaseerd op deze praktijk met name de Bolivarische revolutie in Venezuela.

Lebowitz komt in zijn boek o.a. met een allang bekende basisdefinitie van het socialisme, die hij vervolgens verder uitwerkt:

1. Het socialisme betreft de vervanging van het privé-eigendom van de productiemiddelen door staatseigendom.
2. Het socialisme is de eerste stap na het kapitalisme en wordt gevolgd door een nog hogere stap, het communisme.
3. De ontwikkeling van de productieve krachten is de basis voor het communisme.

4. Het principe van de socialistische distributie en de ontwikkeling van de productieve krachten stemt overeen met de bijdragen van eenieder.

   Een tandje dieper uitgewerkt komt hij tot het volgende:

5. Het socialisme, de samenwerkende samenleving gebaseerd op het gemeenschappelijk bezit van de productiemiddelen, heeft als uitgangspunt dat de geassocieerde producenten het proces van productie in hun bezit hebben (dat is: de socialistische productieverhoudingen).
6. Dit nieuwe systeem komt onvermijdelijk tot stand met imperfecties geërfd van het kapitalisme. Haar ontwikkeling tot een organisch systeem “bestaat precies in het ondergeschikt maken van alle elementen van de maatschappij tot haarzelf, ofwel in het creëren van de organen die het nog ontbeert”.
7. Het ontstaan van het socialisme als een organisch systeem dat haar eigen uitgangspunten produceert en daarmee zich ontwikkelt gebaseerd op haar eigen fundamenten hangt af van de creatie van een specifieke, socialistische wijze van productie; totdat deze gerealiseerd is, vereist de socialistische wijze van productie het bestaan van een socialistische regelgeving.

8. Een essentieel onderdeel van de ontwikkeling van deze socialistische regelgeving is de verandering tot een nieuwe zelforiëntatie passend bij de echte eigenaren van de arbeidskracht, waar mensen niet worden gezien als arbeiders maar veeleer als leden van de samenleving. Het nieuwe socialisme introduceert het socialistische principe dat op gang zet wat nodig is voor de algemene behoeftebevrediging in verhouding is tot de nieuwe maatschappelijke ontwikkelingen. Het bevordert dus een nieuwe relatie, een gemeenschappelijke samenleving waar productiviteit niet wordt opgezet uit eigen belang maar waar maatschappelijke behoeften en doelen worden begrepen als de basis van onze bezigheden.

   Het laatste wordt in het boek nog veel verder uitgewerkt en dus moedig ik eenieder dan ook aan dit boek aan te schaffen. Er gaat een wereld voor je open.

   Voor de duidelijkheid nog even de basisdefinitie van het kapitalisme:

9. Het kapitaal bezit de productiemiddelen, onze sociale erfenis, en profiteert van dit eigendom.
10. Onder de leiding en controle van het kapitaal, dwz het despotisme van de kapitalistische werkomgeving, worden de arbeiders uitgebuit, verminkt als menselijk wezen en vervreemd van de producten van hun arbeid.

11. Het doel dat de productie bepaalt is de meerwaarde, waardoor het kapitaal zowel mensen als natuur vernietigt, en waardoor het arbeiders in concurrentie met elkaar plaatst en families en gemeenschappen desintegreert.

    Een keuze tussen deze twee mogelijkheden lijkt mij niet echt moeilijk. Socialisme is het enige alternatief.

www.globalresearch.ca