Het financieel regime: over de gevolgen van een moderne dwaalleer

Het vrije-marktfundamentalisme werkt in feite niet als ideeënleer, maar als afpersingspraktijk, door nationale regeringen tegen elkaar uit te spelen en steeds het land op te zoeken dat de minste regelingen oplegt en de meeste speelruimte gunt om naar believen te opereren.Zo heeft zich, onder de dekking van de vrije markt, een financieel regiem gevestigd dat in veel opzichten doet denken aan de militaire regimes. Dat is slechts een voorproefje van de Thomas More lezing die Bram de Swaan op 17 november gaf in de Amsterdamse Rode Hoed. Bij uitzondering plaatst de redactie van Me Judice hieronder de volledige tekst van deze uitzonderlijke lezing.

"?no one, in my opinion at least, may be styled a man of letters who has not pored through each and everyone of the sciences." Thomas More (1)

De kredietcrisis heeft talloze miljoenen hun baan gekost, ongetelde miljoenen beleggers hun spaargeld. Die creditcrisis is ook een vertrouwens-crisis: het publiek heeft het vertrouwen in de financiële instellingen verloren en die instellingen vertrouwen elkaar niet meer. De kredietcrisis betekent bovendien het eind van vanzelfsprekendheden die zonder dat mensen dat beseften hun alledaagse zekerheden uitmaakten.

Het vanzelfsprekende is het vanzelfzwijgende: datgene wat geen betoog behoeft, waarover je eigenlijk niet eens hoeft na te denken, dat even onder het oppervlak van de dagelijkse gedachten zweeft, ongereflecteerd, vaak onbeseft, en juist daarom onontkoombaar in zijn uitwerking. Eén zo?n ondergelopen gedachtegoed is de notie van de enkeling, enkel bedacht op eigen, zo groot mogelijk profijt.

www.mejudice.nl