China is dus de schuld van het blijvende banenverlies in Amerika

Door: Paul Craig Roberts van Sott.net
28 oktober 2010

Oorspronkelijke titel: American Job Loss Is Permanent

Globalisten hebben de, een paar jaar geleden terzijde geschoven bewering van een econoom uit Dartmouth, Matthew Slaughter, een nieuw leven ingeblazen. Deze man beweerde dat het uitbesteden van banen, de werkgelegenheid en lonen in Amerika deden stijgen. En dat net, nu een paar Democraten en overgebleven AFL-CIO's de vernietigende gevolgen van het uitbesteden van banen, op de economie van de VS en de levens van miljoenen Amerikanen, door krijgen.

Ik heb destijds Slaughter's denkfouten aan de kaak gesteld, maar economen, afhankelijk van hun broodheren, begrepen dat het meer loonde om Slaughter's onzin te vreten, dan de waarheid te vertellen. De Kamer van Koophandel gebruikt nu Slaughter's denkfout als wapen tegen de democraten Sandy Levin and Tim Ryan. In het Wall Street Journal kon Bill Clinton's staats secretaris van defensie, William S. Cohen, Slaughter's claim op 12 oktober nog eens verder steunen.

Ik heb een ingezonden brief naar het Wall Street Journal, gestuurd maar de redactie had geen belangstelling voor wat een vroegere collega, columnist en President Reagan's 'Assistant Secretary of the Treasury for Economic Policy' te zeggen had. De muur van leugens moet kost wat het kost in stand gehouden worden. Globalisme is goed voor iedereen, punt.

Cohen vertelde de lezers van deze krant dat "het een feit is dat voor elke naar Bangalore ge-outsourste baan, bijna twee banen in Buffalo en andere Amerikaanse steden gecreëerd worden." Ik wed dat Buffalo "en andere Amerikaanse steden" graag zouden willen weten waar deze banden zich bevinden. Misschien kunnen Slaughter, Cohen, en de Kamer van Koophandel ze aanwijzen.

Afgelopen maand mei was ik in St. Louis en werd getroffen door de blok na blok verlaten en dichtgespijkerde huizen, fabrieken, kantoorgebouwen en zelfs lege winkels.

Detroit probeert zichzelf 40 vierkante mijl kleiner te maken. Op 25 oktober had '60 Minutes' een uitzending over de werkeloosheid in Silicon Valley, waar oorspronkelijk goed betaalde professionals 2 jaar zonder werk zitten en zelfs niet eens een parttime baan van $9 per uur kunnen bemachtigen.

De bewering dat het uitbesteden van banen door VS bedrijven, de werkgelegenheid thuis zou bevorderen is een van de grootste hoaxen ooit voorgekomen. Zoals ik aangetoond heb in mijn column toen, en in mijn boek nu, 'How The Economy Was Lost' (2010), kwam Slaughter tot zijn foutieve conclusie door uit te gaan van de groei van banen bij multinationals in de VS. Dit zonder rekening te houden met de overname door multinationals van bestaande bedrijven en bestaande bedrijven die multinational werden door operaties in het buitenland te gaan uitvoeren. Er was geen sprake van nieuwe banen bij multinationals in de VS. Bestaande banen verhuisden gewoon naar een andere categorie.

Als Slaughter (of Cohen) de statistieken van het Bureau of Labor (BLS) beter hadden bestudeerd, dan waren de zogenaamd 5.5 miljoen gecreëerde banen niet terug te vinden geweest. In mijn columns heb ik zo'n 10 jaar lang de details over de banengroei zoals ze uit de gegevens van de BLS toegelicht, zoals ook de Washingtonse econoom Charles McMillion. Het netto aantal nieuwe banen van de afgelopen 10 jaar hebben niets te maken met multinationals. Het gaat om serveersters, barkeepers, banen in de gezondheidszorg en de diensten sector (hoofdzakelijk ambulante gezondheidszorg), winkelbedienden, en zolang de bubble stand hield, de bouw.

Dit zijn niet de high-tech, goed betaalde banen die de 'Nieuwe Economie' beloofde , en het zijn geen banen die gerelateerd zijn aan internationale bedrijven. Bovendien zijn dit soort banen op zich schaars.

Hebben Slaughter, Cohen, de Kamer van Koophandel en de Wall Street Journal zich wel eens afgevraagd hoe het mogelijk was dat miljoenen nieuwe goed betaalde middel-class banen ontstonden naast een steeds rijker wordende groep mega rijken?

Half oktober zei Tim Geithner staatssecretaris van financiën en marionet van Goldman Sachs in een 60 Minutes' uitzending over de werkelozen in Silicon Valley "dat er meer technici opgeleid moesten worden."

We hebben op dit moment meer technici dan banen. Uit een recent onderzoek van een marketing bureau in Philadelphia, 'Twentysomething', bleek dat 85% van pas afgestudeerden weer bij hun ouders wilden gaan wonen. Zelfs als ze een baan vinden dan brengt die baan onvoldoende op om zelfstandig te kunnen leven.

Je hebt niets aan de financiële media . Verslaggevers herhalen de leugen dat het werkeloosheidspercentage 9.6% is. Dit is een speciaal geconstrueerd getal dat de meeste werkelozen niet meetelt. De regering zelf telt 17%. Statisticus John Williams, die echt telt, vindt een percentage van 22%.

De financiële pers verdraait slecht nieuws naar goed nieuws. Pas geleden werd een maandelijkse winst van 64.000 nieuwe banen in de privé sector, meer banen dan de verloren overheidsbanen, opgehemeld. Alleen zijn er iedere maand zo'n 150.000 nieuwe banen nodig om in de pas te blijven met de vraag van de werkzoekenden. Met andere woorden, met maandelijks 100.000 nieuwe banen zouden er nog steeds 50.000 nieuwe banen te kort zijn.

De idiotie van de financiële pers wordt gedemonstreerd door de volgende koppen die 19 oktober samen op de zelfde pagina van 'Bloomberg' verschenen:

"Dollar Index Appreciates as Geithner Supports Currency Strength"

"Geithner Weak Dollar Seen as U.S. Recovery Route"

Om de aandacht af te leiden van het banenverlies door outsoursing wijten de beleidsmakers en hun meelopers in de financiële pers Amerika's werkeloosheid aan China's valuta manipulatie en de financiële crisis. De financiële crisis komt volgens de Republikeinen door de lagere inkomens, die hypotheken namen die ze zich niet konden permitteren.

Met andere woorden, het probleem is China en de hebberige Amerikaanse armen die boven hun stand probeerden te leven. Als dat de algemene publieke opinie is, dan begrijp je ook waarom de Amerikaanse economie niet te redden is.

Geen enkele regering zou haar fouten willen toegeven en al helemaal niet als deze de schuld in de schoenen van buitenlanders zou kunnen schuiven. China wordt tot zondenbok voor de Amerikaanse blamage gemaakt. Er is een heel theater opgetuigd dat wijst naar China en weg van de 20 jaar uitbesteden van banen naar het buitenland en 9 jaar dure nutteloze oorlogen.

"Valuta manipulatie" is het toverwoord. Alhoewel, de koppeling van de yuan aan de Amerikaanse dollar heeft niet manipulatie tot doel. Toen de Chinese regering besloot zijn beschadigde communistische economie naar een markt economie om te vormen, begrepen ze dat het buitenland vertrouwen moest hebben in hun valuta. Ze bereikten dat door hun munt te koppelen aan de dollar. Daarmee het signaal afgevend dat Chinees geld net zo betrouwbaar was als de Amerikaanse dollar. Toen kon China natuurlijk zijn munt niet hoger waarderen als de dollar.

In de loop van de tijd hebben onverantwoordelijke en domme politici de waarde van de dollar uitgehold, en aangezien de waarde van de yuan aan de dollar is gekoppeld, zou de waarde ook gedaald moeten zijn. De Chinezen hebben hun munt niet gemanipuleerd. In tegendeel. Toen ik in 2006 in China was, was de koers iets meer dan 8 yuan tegen een dollar. Op dit moment is het 6.6 yuan tegen een dollar- een stijging van 17.5% van de yuan.

De regering van de VS wijt het VS handelstekort met China aan de ondergewaardeerde yuan. Maar de yuan is ten opzichte van de dollar juist gestegen, en het handelstekort is in die periode niet gedaald.

De hoofdoorzaak van het handelstekort met China is globalisatie of in feite de door Wall Street en Wal-Mart, geforceerde outsourcing naar China om de productie kosten te verlagen. De meest invoerbelastingen die de idioten van het congres op 'Chinese' import producten willen vallen op de uitbestede productie van Amerikaanse bedrijven. Als deze Amerikaanse merken zoals Apples, weer naar Amerika terug komen worden ze aangemerkt als import producten met een bijbehorend tarief.

De juiste conclusie is dat het Amerikaanse handelstekort met China het gevolg is van globalisatie of het uitbesteden van banen en niet de Chinese manipulatie van hun valuta.

Een belangrijk punt dat altijd over het hoofd gezien wordt is dat de VS voor veel artikelen van China afhankelijk is, zoals high tech producten die de VS niet langer zelf maakt. Verhogen van de yuan zou ook de prijs van deze producten voor de VS consumenten verhogen. Dat zou dramatische gevolgen hebben voor de consumenten.

Als de Amerikaanse beleidsmakers beweren dat de oplossing van Amerika's probleem een sterkere yuan is, dan leggen ze alweer het probleem van aanpassing op de rug van de werkeloze, schulden hebbende, en van hun huis beroofde Amerikaanse bevolking.