Olie uit het binnenste van de Aarde

Laatst zag ik God op een feestje. Ze had haar ogen dik in de mascara gezet en had een mooie blauwe jurk aan waarin haar brede heupen goed uitkwamen. Ze stapte op me af, glimlachte en zei: “Jij maakt je zorgen om het opraken van aardolie, hè ?
Dat is nergens voor nodig. Het binnenste van de Aarde bestaat geheel uit olie.”

Je spreekt God niet tegen, maar het klinkt te mooi om waar te zijn.
Stel je voor: geen vloeibaar ijzer of nikkel, geen roodgloeiend magma, maar stinkende, zwarte petroleum, zoals die nu omhoogborrelt in de Golf van Mexico.
Diep in het binnenste van de Aarde is een gigantisch reservoir van de kostbare delfstof waar we zo verslaafd aan zijn geraakt. Je hoeft alleen maar 1500 km. diep te boren om erbij te komen.

Als de oliemaatschappijen de handen ineen slaan en flink wat regeringssteun krijgen, dan zal het ze lukken. Laten we geen geld en energie meer verspillen aan oorlogen om kleine olieveldjes, we moet gaan voor de hoofdprijs. We kunnen landen op de maan, dan kunnen we ook zo diep boren.

De Deepwater Horizon houdt het record voor het diepste boorgat met 10,6 km. Maar het moet nog veel dieper kunnen. De boring naar het moeder-reservoir kan gewoon op land, dat is veiliger. In welk land maakt eigenlijk niet uit. De oliebel in de kern van de aarde is van iedereen. De olie is ook van iedereen, hoewel de emir van Kuwait natuurlijk weer zal roepen dat de olie onder zijn kleine kutlandje ligt en daarom van de Kuwaiti is.
Als we eenmaal één boorgat hebben naar de oer-oliebron, dan kunnen we kijken of we nog wat buizen en mankracht over hebben voor een tweede en derde. Er is nog genoeg olie voor 2000 jaar.

Later op de avond beweerde God tegen anderen dat het binnenste van de Maan helemaal uit goud bestaat. Volgens mij was ze toen een beetje dronken. Mohammed heeft haar thuisgebracht.

cassandraclub.wordpress.com