<< error >> (our Markdown requires valid webpage links, not image links, see manual)

Chutzpah: Uw naam is zionisme

Chutzpah, een Jiddisch woord dat "schaamteloze brutaliteit” betekend, is fameus gedefinieerd als "dat een man innerlijke kwaliteit heeft als hij, na zijn vader en moeder te hebben vermoord, zich aan de genade van de rechtbank overlevert omdat hij een wees is", Israël’s toenemende misdadige gedrag in overweging genomen is het misschien tijd voor een nieuwe definitie. Een die in je geest opkomt is "dat de innerlijke kwaliteit van een staat, die zijn “bondgenoten” onder de wapens heeft geroepen in een rampzalige invasie van Irak, is hen dan aan te sporen om Iran aan te vallen".

Tijdens een recent diner ter ere van bezoek aan de Italiaanse premier Silvio Berlusconi, haalde de Israëlische premier Benjamin Netanyahu weer eens retorisch uit tegen Teheran. "De mensheid staat voor één van haar moeilijkste beproevingen sinds de Tweede Wereldoorlog”, reciteerde Netanyahu. "Het radicale islamitische regime bedreigt [sic] het welzijn van de staat Israël, de regio, en de hele mensheid".

Meer klinkend als een Israëlische gezant dan het hoofd van een soevereine natie antwoordde Berlusconi: 'Mijn taak is ervoor te zorgen dat de wereldleiders niet dezelfde fout uit het verleden begaan, de fout van onverschilligheid die ongeveer de grootste tragedie in de geschiedenis bracht".

In Defamation, een zeer onthullende documentaire uit 2009 door de Israëlische filmmaker Yoav Shamir over antisemitisme, wees Professor Norman Finkelstein op deze strategie om zich te beroepen op het Joodse lijden in het verleden om toekomstige oorlogen te rechtvaardigen. "De ironie is dat de nazi holocaust nu het belangrijkste ideologische wapen is geworden voor de lancering van oorlogen van agressie", zei Finkelstein, de auteur van The Holocaust Industry. "Elke keer dat je een oorlog van agressie wilt lanceren, sleept je de nazi holocaust erbij”.

Of, om precies te zijn, elke keer dat Israël wil dat andere landen een oorlog van agressie namens hun lanceren, slepen ze de nazi holocaust erbij. In de aanloop naar de invasie van Irak in 2003 was Netanyahu één van de vele zionisten die precies dat deden. In een opiniestuk van 20 september 2002 in de Wall Street Journal getiteld "De zaak voor de val van Saddam", bespeelde Netanyahu het schuldgevoel: "We weten nu dat als de democratieën preventieve actie hadden genomen om in de jaren 1930 het regime van Hitler ten val te brengen, de ergste gruwelen in de geschiedenis hadden kunnen worden vermeden".

En zoals hij en andere zionisten nu doen met Iran, was Netanyahu in 2002 bezig met stemming maken over een niet-bestaand Iraakse nucleaire dreiging. Saddam Hussein, beweerde hij, “probeerde koortsachtig om nucleaire wapens te verwerven”. "Bovendien kon het dodelijke materiaal dat nodig is voor atoombommen, speculeerde de toenmalige voormalige Israëlische premier, geproduceerd worden "in centrifuges met het formaat van wasmachines die in het heel Irak verborgen kunnen worden en Irak is een heel groot land". Om Saddam's hypothetische draagbare productielocaties van massale dood bloot te leggen, waarschuwde Netanyahu dat "niets minder dan de ontmanteling van zijn regime nodig was”.

Men zou kunnen denken dat met meer dan een miljoen doden en bijna vijf miljoen anderen ontheemden in Irak en zonder het vinden van massavernietigingswapen dat Netanyahu enige wroeging zou tonen. In plaats daarvan maakt hij het meeste kabaal voor een nog rampzaliger oorlog met Iran.

Dat verteld ons niet alleen veel over de man maar ook over de aard van de ideologie die hem drijft. Zionisme, net als de fictieve Joodse oudermoord, probeert schaamteloos de werkelijkheid op zijn kop zetten.

In plaats van te erkennen dat het de enige staat in het Midden-Oosten met kernwapens is, richten Israël en zijn aanhangers de aandacht van de wereld op denkbeeldige bedreigingen van zijn regionale rivalen.

In plaats van zich te verontschuldigen voor hun misdaden tegen de menselijkheid, in het bijzonder de onteigening en virtuele gevangenisstraf van het Palestijnse volk, portretteren zionisten zichzelf arrogant als de verdedigers van de mensheid tegen de islamitische agressie.

En in plaats van toe te geven dat ze logen over de Iraakse massavernietigingswapens, de Iraakse banden met al-Qaeda, de Iraakse mobiele laboratoria voor biologische wapens, de Iraakse yellowcake uranium uit Niger en de Iraakse bijeenkomsten in Praag, zijn de zionistische propagandisten bezig vergelijkbare schaamteloze leugens over Iran in elkaar te flansen.

Als de wereldleiders inderdaad een "fout van onverschilligheid” begaan, is het is nauwelijks hun vermeende weerstand tegen zionistische bangmakerij. Veeleer is het hun onverschilligheid voor het lijden van de Arabische en islamitische volkeren. De prominentste onder hen zijn de Palestijnen, de ultieme slachtoffers van de schaamteloze brutaliteit van het zionisme.

online.com