9 maaltijden tussen ons en de chaos

Tien jaar geleden waren er in Groot-Brittannië protesten tegen de hoge brandstofprijzen. Managers van grote supermarktbedrijven trokken naar Whitehall en waarschuwden de regering dat er nog maar voor 3 dagen voedsel in de schappen lag: men was slechts 9 maaltijden verwijderd van anarchie.
In het voorjaar van 2008 veroorzaakte de hoge voedselprijzen rellen en plunderingen in 37 landen. In Frankrijk en Spanje blokkeerden vrachtwagenchauffeurs snelwegen en raakten schappen in de supermarkten leeg.
De sneeuw en koude van deze winter leidden opnieuw tot hamsteren en lege schappen in de winkels.

Onze huidige samenleving is erg afhankelijk van distributiecentra en supermarkten. De burgers kijken niet langer dan 3 dagen vooruit en hebben thuis nauwelijks voorraden. Er is in 10 jaar tijd niets ten goede veranderd: we zijn nog altijd 9 maaltijden verwijderd van de chaos. Om kosten te besparen zijn in de hele keten de voorraden zo klein mogelijk gemaakt. Wat we morgen nodig hebben willen we vandaag pas inkopen tegen de laagste prijzen op de wereldmarkt. We gaan ervan uit dat er altijd voldoende aanbod zal blijven op de wereldmarkt. En dat de transportketen altijd probleemloos zal blijven functioneren.
We kunnen wel landbouwgrond in Afrika, Azië of op Madagascar kopen of pachten, maar we zitten vast in een just-in-time economie. Niet voorbereid op stakingen of sneeuwstormen.

Ik heb zelf inmiddels een voorraadje aangelegd van rijst, pasta, bloem, blikken gepelde tomaten en bruine bonen.
Zou onze regering daar ook wel eens over nadenken ?

guardian.co.uk