1. #ambassadeur
  2. #gaza
  3. #israel
  4. #list-en-bedrog
  5. #moord
  6. #politiek
  7. #turkije
  8. #tv-serie
  9. #verenigde-naties
  10. Artikelen

Israel: De waarheid duurt het langst

De Israëlische regering hoeft geen twee keer na te denken voordat het een moorddadige aanval op burgers in gang zet. Israëlische legerleiders hoeven geen twee keer na te denken voor ze bommen gooien op een van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld. Ze aarzelen ook geen seconde wanneer ze raketten afvuren op een VN-onderkomen voor vluchtelingen. De bevolking van Israël hoeft er ook niet lang over na te denken of ze en masse de onmenselijke tactieken van hun leger goedkeuren. Maar om de een of andere bizarre reden zijn Israëliërs helemaal van hun stuk wanneer ze er achter komen dat de rest van de wereld weet wat hun ware aard is. Opnieuw was het een Turkse TV-serie die de Israëliërs toonde zoals ze werkelijk zijn: een moordlustig gezelschap belust op wraak .

Enkele maanden geleden was het "Ayrilik", een Turkse prime-time serie die het IDF neerzette als en bloeddorstig leger.

Deze week is het “Wolvendal”, een TV-drama agenten van de Mossad en vertegenwoordigers van Israël afschildert als kinderlokkers.
Bekijk het hier: http://www.youtube.com/watch?v=yu8hmLvateE

Voor het geval je je afvroeg wat Israëliërs doen wanneer ze worden ontmaskerd voor wat ze zijn, gaf de Israëlische onderminister van Buitenlandse Zaken Daniel Ayalon deze week een antwoord. Ayalon deed namelijk zijn uiterste best om de Turkse ambassadeur in Israël te bruuskeren vanwege de “aanhoudende kritiek op de Joodse staat” door zijn land. De Israëlische minister weigerde de Turkse ambassadeur de hand te schudden en liet hem tijdens een ontmoeting op een lagere stoel zitten. Hij zorgde er uiteraard voor dat er een fotograaf en een cameraman aanwezig waren om de vernedering vast te leggen. Vol van Joodse trots was de Israëlische onderminister van Buitenlandse Zaken er waarschijnlijk volledig van overtuigd dat een Gojim-diplomaat minachtend behandelen de beste manier was om weg te komen met moord.

De Israëliërs zijn volledig over hun toeren door de Turken.

Ze worden niet graag doorzien.

Ze worden liever bemind en bewonderd ongeacht hun criminele staat van dienst.

Om de een of andere bizarre reden zijn Israëliërs niet in staat zichzelf te zien door de ogen van anderen en weigeren ze categorisch in de spiegel te kijken. In plaats daarvan eisen ze dat de rest van de wereld een oogje dichtknijpt voor hun oorlogsmisdaden en zich zelfs verontschuldigen getuigen te zijn van monsterlijke daden.

De woordvoerster van de Turkse TV-productie “Wolvendal” was verbijsterd door een dergelijke Israëlische eis. Uiteraard weigerde ze zich te verontschuldigen.

“Israël,” zo zei ze, “is al meerder keren voor zijn oorlogsmisdaden veroordeeld door internationale mensenrechtenorganisaties, waaronder de VN, die een en ander hebben gerapporteerd.”

Zoals zovelen onder ons vroeg de Turkse woordvoerster zich terecht af “hoe het kan dat diezelfde Israëlische autoriteiten die kinderen onder bescherming van de VN in Gaza zonder aarzelen bombardeerden zich zoveel zorgen maken om een TV-serie die alleen maar laat zien wat ze hebben gedaan.” De woordvoerster wil niet inzien waarom de Israëliërs niet geïnteresseerd zijn in de waarheid.

De huidige diplomatieke ruzie tussen Israël en Turkije is slechts een symptoom van een misselijkmakend fenomeen: Israël, Joodse lobby's en Joodse etnische activisten die over heel de wereld op tal van manieren de waarheid over het Joodse nationale project en de onmenselijke gevolgen ervan proberen te verhullen. Een Israëlische regeringsmedewerker bruuskeert een buitenlandse diplomaat met een laag stoeltje en een arsenaal aan slechte manieren, en de Joodse etnische activist ter linker zijde huilt antisemitisme in een poging het anti-zionistische discours te verlammen.

Op hun eigen planeet nemen Joden nooit verantwoordelijkheid. Op planeet Apartheid hebben Joden geen spijt, tonen ze geen berouw. De Gojim daarentegen krijgt de volle laag omdat hij durft de waarheid te vertellen of zelfs maar in verband gebracht wordt met de waarheid. Wanneer Israël en zijn supporters denken dat ze deze tactiek lang kunnen volhouden zitten ze er goed naast. Het tij keert.

Het grondvest van de mensheid is in eerste aanleg waarachtigheid. Onze hoop wordt gevoed door ons recht te zeggen wat we denken. In dat opzicht is Turkije een licht aan het eind van de tunnel. Zoals de zaken nu staan zijn het de Turkse TV en de Turkse leiders die het aandurven openlijk te zeggen wat onze 'vrijzinnige' leiders niet eens durven denken.

De waarheid is niet op de hand van Israël. Sterker nog: de waarheid is e grootste vijand van het Joods nationaal project, dat onwerkelijke sprookje en zijn fictieve voorstelling van de geschiedenis. De Israëliërs weten dat waarheid het langst duurt en hebben dus alle reden om in paniek te raken.

gilad.co.uk

No Rights Reserved (CC0 1.0)
0